"Remastered" of "remastering" verwijst naar een audiobewerkingstechniek die tot doel heeft de geluidskwaliteit van een muziekstuk dat al gemastered is te verbeteren. Deze techniek kan worden toegepast op oudere muziekproducties die sterk zijn aangetast door het verouderingsproces, of op nieuwere opnames om hun geluid te verbeteren.
In de regel wordt deze procedure gebruikt voor oude stukken die analoog op tape zijn gemasterd, zodat ze goed en vooral luid genoeg klinken in de huidige digitale audiowereld. De mix wordt tijdens dit proces niet veranderd - je werkt met het voltooide, ongemasterde stereobestand.
In tegenstelling tot mastering, kan remastering gericht zijn op het herstellen van de geluidskwaliteit van een bijzonder beschadigd of slecht nummer. In dit geval wordt het audio restauratie genoemd.
De term remastering kan ook verwijzen naar processen om de kwaliteit van een afbeelding te verbeteren of naar projecten om videogame-producten te moderniseren om ze aan te passen aan moderne resoluties en nieuwe apparaten.
Geschiedenis
Met de komst van geluidsdragers zoals grammofoonplaten en audiocassettes was het voor de productie van grote hoeveelheden exemplaren van een album nodig om bijzonder goed uitgeruste en dure opnamestudio's te vestigen. Met de apparatuur die vanaf de jaren 1950 beschikbaar was, was het echter niet mogelijk om absolute natuurgetrouwheid te bereiken.
Dit was te wijten aan de sonische eigenschappen van de opnameapparatuur, microfoons en tapes die destijds beschikbaar waren; veel muziekopnames uit de direct naoorlogse periode klinken vandaag de dag slecht, met benadrukte middentonen, slechte dynamiek, ruis, klikken en andere achtergrondgeluiden. Het masteren zelf bestond vaak niet en deze belangrijke taak werd overgelaten aan de mixing engineer.
Remastering is ontstaan in 1988 om de best mogelijke geluidskwaliteit te herstellen van een vernietigde, oude of slechte bron.
De laatste jaren is deze praktijk uitgebreid naar nieuwere producties om hun toch al goede geluidskwaliteit te verbeteren, dankzij het gebruik van moderne, vaak digitale technieken die nog niet beschikbaar waren ten tijde van de release van het album.
Soms wordt een nummer/album echter gewoon geremasterd omdat de artiest na verloop van tijd heeft besloten dat de mix/master van zijn plaat/nummer hem niet meer bevalt en hij absoluut een nieuwe versie wil.
Remastering wordt ook vaak toegepast op de soundtracks van oudere films om de dialoog of muziekweergave te verbeteren, of om ze aan te passen aan de multikanaalstandaard voor thuisbioscopen.
Remasteringstechnieken
Computertechnieken en -methoden variëren sterk afhankelijk van de bron die verwerkt moet worden. Oude, versleten en slechte kwaliteit opnames worden als volgt verwerkt:
- Pops, klikken en ruis verwijderen (met een ruisonderdrukkingsplug-in)
- Onderdrukking van ruis en/of achtergrondgeluid (bijvoorbeeld 50/60 Hz netbrom of motorgeluid van cassetterecorders) (met een ruisonderdrukkingsplug-in of een Noise Gate)
- Onderdrukking van sibilanten in dialoog of zang (met de-esser)
- EQ-en van de track en zoeken naar uniformiteit in alle tracks van het album (met een equaliser).
- Dynamische expansie of compressie (met compressors, limiter of ruispoorten).
- Het product afwerken volgens de richtlijnen voor mastering (max. niveau in acht nemen, nummer op een bepaald volume brengen).
We werken samen aan moderne of recente opnames die qua geluid "voor verbetering vatbaar" zijn:
- EQ-en van de track en zoeken naar uniformiteit in alle tracks van het album.
- Dynamische expansie of compressie met nieuwe en vaak zeer dure methoden
- Voltooiing van het product volgens de richtlijnen voor mastering
Bij het restaureren van oude banden en platen heeft remastering echte meesterwerken opgeleverd, waarbij opnames van soms wel een halve eeuw oud zijn verjongd door middel van een echt artistiek proces van geluidsrestauratie. Voorbeelden hiervan zijn de opnames van de Duitse pianist Walter Gieseking, onlangs geremasterd door EMI Classics, of de mid-century interpretaties van Maria Callas.
Remastering omvat ook het converteren van de originele drager naar een 24-bit digitale standaard met sampling rates gelijk aan of hoger dan die van de compact disc, zoals in het geval van SACD of DVD-Audio. Conversie kan ook de overgang inhouden van mono naar (pseudo) stereo of van stereo naar meerkanaals. Een voorbeeld hiervan is de remastering van The Dark Side of the Moon van Pink Floyd in CD- en SACD-formaat.
Je moet echter de Super Audio CD versie kopen om het album echt in 5.1 te horen - de versie op Youtube is geconverteerd van 5.1 naar stereo.
In andere media
Voor videogames betekent remastering meestal ondersteuning voor nieuwe, moderne consoles en besturingssystemen met verbeterde en gemoderniseerde graphics, videoresolutie en gebruikersinterface. Het omvat ook ondersteuning voor verschillende moderne randapparaten die waarschijnlijk niet beschikbaar waren of ondersteund werden ten tijde van de oorspronkelijke release. Remastering omvat ook de audiovisuele verbetering van het beeld en geluid van het originele spel.
Problemen met remasteren
In audio is er geen standaard die specificeert "hoe luid een stuk moet klinken" of "hoe luid het gemiddeld moet klinken". Er zijn echter streamingplatforms die volumespecificaties geven bij benadering. Lees meer in mijn artikel over LUFS, de standaard voor het meten van luidheid.
Hieruit volgt dat elk mastering- en remasteringproces leidt tot een zeer individueel eindresultaat, dat afhangt van verschillende factoren:
- het formaat en de kwaliteit van het originele product
- de technologieën die in het proces worden gebruikt
- de ervaring en persoonlijke smaak van de geluidstechnicus
Elke track is uniek en vereist individueel, analytisch luisteren en verschillende masteringinstellingen.